"Wilt u nog een woestijntje na?"

Hallo!
Allereerst even een uitleg over de titel:
India is natuurlijk erg lang een engelse kolonie geweest waardoor de meeste Indiers wel iets van engels kunnen. De grap is echter dat ze niet de moeite nemen om een woordenboek te pakken waardoor je de mooiste creaties op winkels ziet staan! Ook qua uitspraak zitten ze er nogal eens naast, waardoor 'Would you like a dessert?' opeens een heel nieuwe betekenis krijgt! :D
De afgelopen tijd wel weer ontzettend veel beleefd en meegemaakt!
Na Ajmer zijn we naar Pushkar vertrokken. Een enorm toeristisch pelgrimsoord. We moesten een half uurtje met de bus en onderweg veel apen gezien! Aangekomen in Pushkar vonden we ons hotel vrij snel, het Pink Floyd hotel. De eigenaar was een ontzettend aardige man die ons eerst op een stoeltje neerzette met een cola om bij te komen van de 'gigantische' reis. Daarna ingecheckt en lekker op het dakterras gaan zitten en een beetje gerelaxed. Er zitten ontzettend veel apen in Pushkar en op een gegeven moment kwam er ook een op het randje van het terras zitten om blaadjes te eten. 's Avonds hebben we bij het hotel gegeten. We kregen een mooi plekje op een verhoging met prachtig uitzicht over Pushkar. Omdat dit stadje een pelgrimsoord is, kan je nergens vlees of drank krijgen. Ons hotel bood echter toch een biertje aan, dus hebben we ons voor het eerst aan het Indiase bier gewaagd. Best lekker! Ook kan je hier een ' special lassi' (milkshake) krijgen. Dat is dus een lassi met marihuana erin :P
Verder hebben we het rustig aan gedaan in Pushkar. We zijn nog een klein stukje de woestijn ingelopen (het dorp ligt op het randje) en we hebben een hoge heuvel beklommen op weg naar een klein tempeltje. Een prachtig uitzicht! Bijna bovenaan zaten weer veel apen waar we erg vlak langs liepen. Gelukkig waren ze niet agressief en ze zaten gewoon lekker tussen de mensen. Heel grappig!
Na Pushkar zijn we naar Jodhpur gegaan. Een vrij lange reis! Eerst moesten we weer met de bus terug naar Ajmer om daar over te stappen op de trein. Op het perron kwam een Indiaas meisje op ons af die graag met ons wilde praten. Ze was behoorlijk nieuwsgierig naar ons en vroeg onder andere of ik makkelijk toestemming had gekregen van mijn ouders om samen met Nathan te reizen. Het was een vrij modern meisje, maar hier mag je als man en vrouw alleen samen over straat als je getrouwd bent. Ze was ook nogal verbaasd toen ik zei dat dat bij ons totaal geen probleem was ;)
Uiteindelijk kwam de trein (te laat en op het verkeerde spoor, maar het blijft India natuurlijk) en konden we vertrekken. In de trein liepen heel veel kleine muisjes over de grond, op zoek naar eten. Heel schattig :)
In Jodhpur vielen we met onze neus in de boter, want op 11 maart wordt daar het Holi festival gevierd. Met dit festival wordt het begin van de lente gevierd, en het is dan de bedoeling dat iedereen elkaar insmeert met (poeder) verf. We waren gewaarschuwd door de eigenaar van het hotel, dus hadden we maar oude kleren aangedaan toen we naar buiten gingen. En dat was geen overbodige luxe! Eerst viel het nog mee en kregen we af en toe een wolkje verf over ons heen, maar toen kwamen we een groep van zon 10 a 15 jongens tegen. Zodra die ons zagen, renden ze op ons af en begonnen ons helemaal in te smeren met verf! :D Vooral onze gezichten en het haar waren favoriet.Echt geweldig! :D Uiteindelijk kwamen we roze/paars/groen en geel gekleurd weer terug in het hotel. We zijn maar meteen onder de douche gestapt om ons weer schoon te schrobben. Gelukkig was het vrij makkelijk eraf te wassen en heb ik alleen nog een aantal dagen een (iets hardnekkiger) roze streep op mijn rug gehad.
Verder hebben we in Jodhpur nog een prachtig fort bekeken. Het meest indrukwekkende daar waren de handafdrukken met rode verf op de muur. Als de Maharadja overleed, zetten zijn vrouw(en) hun handafdruk op de muur en stortten zich vervolgens op de brandstapel van hun man... Blij dat dat geen Nederlandse traditie is :P Alhoewel het nu ook in India niet meer gebeurd ;)
Op de vierde dag in Jodhpur zijn we op kamelensafari gegaan! :D We werden met een jeep over heel hobbelige wegen naar Osiyan gereden en daar stonden twee kamelen te wachten. Daarmee zijn we een dagje door de woestijn getrokken, echt geweldig! Heel mooi om te zien en af en toe reden we door miniscule dorpjes met nog minisculere hutjes waar mensen woonden. We mochten ook nog een van die hutjes in waar een vader en moeder woonden die 15 (!) kinderen hadden. We kregen daar nog chai gemaakt op een klein vuurtje in het 'kookhutje'. De lekkerste chai tot nu toe! Verder erg leuk om te zien, want die mensen wonen nog ongelooflijk primitief. Ze gebruiken nog spullen die bij ons al jaren in de musea staan...
Op een gegeven moment sprong mijn bijrijder even van de kameel en liep weg. Toen mocht ik de kameel zelf besturen! Op zich niet zo moeilijk, behalve als je hem wilt stoppen (toch wel vrij cruciaal). Dan moet je aan de teugels trekken en een bepaald klakkend geluid met je lippen maken :P Vrij lastig maar het is me uiteindelijk toch een beetje gelukt!
Aan het eind van de dag nog de zonsondergang gezien en toen weer met een jeep terug gescheurd naar het hotel.
Na de kamelensafari vertrokken we naar Mount Abu, een plaatsje wat hoger in de bergen. We kwamen om half negen aan in Abu road en wilden daar de bus nemen naar Mt Abu. Bleek dat er al geen bussen meer reden... Heel handig! Dus toen maar met een taxi met keiharde hindimuziek gegaan.
Mt Abu was erg schattig met vooral een erg mooie omgeving en heel mooie jain tempels. Deze tempels zijn echt helemaal bewerkt met kleine figuurtjes die uit de steen werden gesneden. De 'stonecarvers' die dit hebben gemaakt werden betaald aan de hand van de hoeveelheid stof/gruis die ze uit de stenen hakten. Dus hoe gedetailleerder je werkte, hoe meer je betaalt kreeg.
Op 17 maart zijn we weer vertrokken richting Udaipur. Dit keer namen we de bus, omdat er geen spoorlijn ligt tussen Mt Abu en Udaipur. Eerst moesten we met de bus over kronkelige bergweggetjes weer naar Abu road. Onderweg werden een aantal mensen steeds witter en witter... Totdat de hoofden uit de raampjes werden gehangen om de maag even te legen.. ;) Gelukkig hadden Nathan en ik er geen last van! In Abu road zagen we ook wel verdacht veel bussen met bruinige strepen op de zijkant van de rochels en kots.. Niet erg bemoedigend als je nog 5 uur met de bus moet ;)
Uiteindelijk heelhuids aangekomen in Udaipur, de stad waar 'Octopussy' (james bond) voor een groot deel is opgenomen. Het witte paleis in de film ligt namelijk hier in een groot meer. Het meer staat echter nu nog maar half vol door de hitte, het heeft hier al 4 maanden niet geregend.. We hebben de eerste dag wat rond gelopen in de stad en een aantal dingen bekeken. De tweede dag zijn we samen met 2 engelsen naar een groot fort en een jain tempel in de buurt geweest. Dat was wel gezellig!
Nu zitten we nog in Udaipur en vanavond om 18:30 stappen we weer in de trein. Dan komen we morgen ergens rond 6 of 8 uur 's ochtends aan in Delhi(de tijden verschillen hier per bron, dus we zien wel ;))
Vervolgens gaan we vanuit Delhi nog een dagje naar Agra om de Taj Mahal te bekijken en dan vliegen we maandag (23 maart) naar Nepal.
Op naar de koelte! :D :D :D
Groetjes Nathan en Janneke.

Ps. De foto's willen nog steeds niet lukken... Misschien in Delhi ;)